Trening w niskiej temperaturze będzie wywoływał w naszym organizmie fizjologiczne reakcje, które będą prowadzić do zminimalizowania utraty ciepła. Wystąpi pobudzenie układu współczulnego, który spowoduje skurcz obwodowych naczyń krwionośnych z jednoczesnym wzrostem produkcji ciepła – wystąpienie termo genezy drżeniowej oraz bezdrżeniowej.
Trening w niskiej temperaturze
Aktywność fizyczna prowadzona na zimnym powietrzu, prowadzi do utraty ciepła przez promieniowanie oraz konwekcję, ale nie zawsze powoduje to spadek temperatury wewnątrz organizmu. To jaką temperaturę wewnętrzną ma nasz organizm zależy przede wszystkim od tego jak intensywny jest nasz wysiłek, a nie od temperatury otoczenia zewnętrznego. Dobrym przykładem są maratońscy narciarze, których temperatura wewnątrz organizmu sięga nawet 40 stopni Celsjusza, nawet przy ujemnych temperaturach otoczenia. Natomiast wysiłki wytrzymałościowe, których intensywność jest mała(u wolniejszych zawodników) , powodują utratę ciepła większą, niż jego wytworzenie co może prowadzić do hipotermii – czyli wychłodzenia ciała.
Hipotermia niestety obniża nasze zdolności wysiłkowe t.j. siła, szybkość, moc, koordynację ruchową czy czas reakcji. Obniżenie temperatury wewnętrznej ciała poniżej 36 stopni Celsjusza doprowadza do wytworzenia większego zmęczenia, szczególnie podczas wysiłków o charakterystyce wytrzymałościowej. To na co powinniśmy zwrócić uwagę podczas treningu na dworze, to oddychanie. Badania wskazują, że oddychanie tylko ustami, może doprowadzić do stanów zapalanych dróg oddechowych, dlatego istotnym aspektem jest wdychanie powietrza nosem.
Trening na zimnie — o czym pamiętać?
Jeśli trening w zimnym otoczeniu, to ubiór podczas takiej aktywności fizycznej również powinien mieć znaczenie. Największe straty ciepła występują przez niezasłoniętą głowę oraz kończyny. Dlatego odpowiednie dostosowanie ubioru pozwoli wydłużyć czas tolerancji ekspozycji na zimno.
Podczas aktywności fizycznej w zimnym otoczeniu, zaobserwujemy większy wydatek energetyczny, który będzie związany z oporem wiatru, śniegu, cięższym ubraniem, zwiększeniem metabolizmu, przyśpieszaniem utleniania cukrów. Idealnym rozwiązaniem jest dopasowanie wysiłku fizycznego tak, aby straty nie przewyższały poziomu wytwarzanego ciepła.
Bibliografia:
1. Jan Górski, “Fizjologia wysiłku i treningu fizycznego”, 2019r.
